Ιστορία Δ. Σχ. Λιβαδερού

(Γράφει ο Τσιόκανος Φώτης)

Το μορφωτικό επίπεδο των κατοίκων του Λιβαδερού καθώς και όλης της απόμερης και άγονης περιοχής των Καμβουνίων ανέκαθεν ήταν πολύ χαμηλό. Στοιχεία για τη εκπαίδευση πριν από την εποχή της Τουρκοκρατίας δεν μπορέσαμε να βρούμε.

Στα χρόνια της Τουρκοκρατίας επικρατούσε πυκνό σκοτάδι αμάθειας  και αγραμματοσύνης. Σχολεία δε λειτουργούσαν ούτε μορφωμένοι άνθρωποι υπήρχαν. Ελάχιστα γράμματα γνώριζαν μόνο οι ιερείς και οι ψάλτες των εκκλησιών, που μόλις και με δυσκολία μπορούσαν να αναγνώσουν τα εκκλησιαστικά βιβλία.

Πρώτος που ενδιαφέρθηκε σοβαρά για τις πνευματικές ανάγκες και φρόντισε για την ίδρυση και λειτουργία των σχολείων σ' όλα αυτά τα χωριά των Καμβουνίων στην τελευταία αυτή δεκαετία του 19^ου αιώνα, ήταν ο Μητροπολίτης Σερβίων και Κοζάνης Κωνσταντίνος Ματουλόπουλος,  που κατάγονταν από την ίδια περιοχή. Ήταν ο μοναδικός άνθρωπος που είχε την τύχη να σπουδάσει και να φτάσει στη θέση του Μητροπολίτη. Τον Ιούνιο του 1860 σε αίτησή του στην εκπαιδευτική επιτροπή των Αθηνών αναφέρει ότι επισκέφτηκε τα χωριά των Χασίων, όπου βρήκε τους κατοίκους «....εν παχυλωτάτη αμαθεία και αγροικία. Διατελούντας και παντελώς τα στοιχεία των ελληνικών γραμμάτων και τον εθνισμόν αυτών αγνοούντας, διότι ουδείς ουδέποτε εμερίμνησεν, ουδέ την ελαχίστην φροντίδα περί της βελτιώσεως αυτών έλαβεν και περί της ιδρύσεως γραμματοδιδασκαλείου καν εφρόντισεν».

Στις 12/11/1894 γράφει προς τον Πατριάρχη:

«Σε πλείστα χωρία της παροικίας μου δεν υπάρχουν σχολεία αλλά δι' ολίγους παίδας συνέρχονται εν τω νάρθηκι της εκκλησίας ή εν οικία τινά και υπό την οδηγίαν του γραμματοδιδασκάλου διδάσκονται τα κοινά λεγόμενα γράμματα».(Εκκλ. Κώδ. 48.)

Ο Μητροπολίτης συνέχισε τις ενέργειές του οι οποίες δεν άργησαν να καρποφορήσουν. Στις 4/2/1895, σε κατάσταση που υποβλήθηκε από τη Μητρόπολη για έλεγχο στον Καϊμακάμη, σημειώνεται ότι στο Μόκρο λειτουργεί Γραμματοδιδασκαλείο  με 25 μαθητές (κώδιξ αλληλογραφίας Μητροπόλεως Σερβίων και Κοζάνης υπ' αριθμ. 49  1894-1901, φύλλα 1-2).

Το γραμματοδιδασκαλείο όπως καταλαβαίνουμε λειτουργούσε κατά περιόδους , συνήθως ήταν τριτάξιο ή τετρατάξιο και το ρόλο του δασκάλου συνήθως αναλάμβαναν μαθητές που είχαν τελειώσει αντίστοιχες τριτάξιες σχολές. Η προσφορά των ανθρώπων αυτών μπορεί να θεωρηθεί ανεκτίμητη, γιατί πέραν της διδασκαλίας του γραπτού λόγου διατήρησαν ζωντανή την εθνική μνήμη των Ελληνόπουλων, φουντώνοντας παράλληλα στις παιδικές ψυχές τον πόθο για απελευθέρωση. Ακόμη  και αυτά όμως τα υποτυπώδη γραμματοδιδασκαλεία πολλές φορές αντιμετώπιζαν προβλήματα. Χαρακτηριστική είναι η περίπτωση η παρακάτω:

Ο Γ. Περιτσόπουλος, κάτοχος μεγάλων εκτάσεων στο χωριό, είχε δημιουργήσει πρόβλημα στο υπάρχον σχολείο. Ο Περιτσόπουλος, αισθανόμενος ανασφάλεια, ζήτησε και πήρε από την Οθωμανική Διοίκηση των Σερβίων αστυνομική ενίσχυση. Οι Οθωμανοί αστυνομικοί εγκαταστάθηκαν σε βακουφικό κτίσμα του χωριού, ενώ παράλληλα τοποθέτησαν πραξικοπηματικά στο κτίριο της ελληνικής Σχολής τον τηλέγραφο, δημιουργώντας έτσι πλείστα προβλήματα.

Το 1898 ο Χρήστος Δισερής, επίτροπος του βακουφιού, γράφει προς το Μητροπολίτη:

«Σεβασμιότατε, δια ταύτης της ταπεινής επιστολής εμφανίζομαι ενώπιόν σας και σας γνωστοποιώ τούτο, ότι προ ενός μηνός ήλθον εις το χωρίον μας μερικοί Ζαπτιέδες(χωροφύλακες) δια να καθήσουν Καρακόλη, τους οποίους μας τους έστειλαν κατ' αίτησιν του κ. Δημητρίου Περιτσόπουλου και δεν εφρόντισαν να εύρουν άλλο κανένα σπίτι να τους χορηγήσουν αλλά έβγαλαν τον ζευγίτην του βαλουφίου από το εν δωμάτιον και έβαλαν τους Ζαπτιέδες και έμεινεν ο ζευγίτης στενοχωρημένος. Τώρα ήλθεν και ο τελέγραφος εδώ και δεν εφρόντισαν οι χωριανοί να εύρουν άλλο κανένα σπίτι, ήλθαν πάλιν και έβγαλαν τα παιδιά από το Σχολείον και τον Διδάσκαλον και έκαμαν το σχολείον τηλεγραφείον και τώρα ο Διδάσκαλος μας έφυγεν και έμεινεν το χωρίον μας δίχως σχολείον και δίχως Διδάσκαλον, μάλιστα μας έφυγεν και Τσιφτσής, ακόμη και ο Στρατός, ο οποίος κάθεται εις τα τζαντήρια σκοπεύει να έλθη μέσα και πιστεύω να καθήσουν και αυτοί εις το άλλο σπίτι και θα φύγει και ο άλλος ζευγίτης και θα χαθεί το βακούφι μας παντελώς. Αρχή των τοιούτων κακών είναι ο Δημήτριος Περιτσόπουλος ιδιοκτήτης δέκα ζευγαρίων εις το χωρίον μας και έπειτα είναι οι χωριανοί όπου φέρουν όλα τα κακά εις το βακούφιον. Δια τούτο σας δίδω την είδησιν αν κανένα τρόπον η Σεβασμιότητά σας και φύσουν από τα βακούφια οικήματα και μείνη το βακούφι μας εις τα ίδια όπως ήτον, ειδ' άλλως είναι χαμένον το βακούφι μας. Πολύ σας παρακαλώ να φροντίσετε όσον δύνασθε να διορθωθεί αυτή η δουλειά. Μη έχων έτερα να σας γράψω, την δεξιά σας ταπεινώς και ευλαβώς ασπάζομαι

Εν Μόκρω, τη 9^η Αυγούστου 1898

Ο Επίτροπος του βακουφίου

Χρήστος Δισερής γράφω».

Από την παραπάνω επιστολή διαπιστώνουμε την οικτρή κατάσταση στην οποία βρισκόταν η εκπαίδευση αυτή την εποχή.

Σύμφωνα με άλλη επιστολή του Μητροπολίτη προς τον Πατριάρχη το 1902 στο Λιβαδερό λειτουργούσε: αρρεναγωγείο, βαθμός σχολής: Γραμματοδιδασκαλείο, με αριθμό μαθητών 30 και 1 δάσκαλο(Κώδικας Αλληλογραφίας Μητροπόλεως Σερβίων και Κοζάνης, υπ' αριθμ. Α/Α 1901-1905 φύλλα 46-47.

Το 1903 ο δάσκαλος Χαρίσιος Βαρσαμόπουλος σε επιστολή του προς το Μητροπολίτη γράφει για τα σχολικά του Μόκρου:

«Αιδεσιμότατε,

Συνωδά τη ρητή εντολή της Ιεράς Μητροπόλεως μεταβάς κατά την 20^ην παρελθόντος μηνός εις Μόκρον και αυτοπροσώπως παραστάς εις τας κατά την ημέραν Αγίου Κωνσταντίνου γενομένας προφορικάς των μαθητών εξετάσεις, ας τακτικώς και επισταμένως παρηκολούθησα, εκ των ευστόχων των μαθητών απαντήσεων έκρινα ότι η εκεί εκ τεσσάρων αποτελουμένη τάξεων Σχολή ελειτούργησε επαξίως του υψηλού της προορισμού υπό την διεύθυνσιν και ευσυνείδητον εργασίαν του εκ Λυκουδίου(χωριό της Ελασσόνας) Ζήνωνος Βασιλείου, του μόνου δια της επιδεξίου του διδασκαλικής τέχνης δυνηθέντος προσελκύσαι και μέχρις εσχάτων συγκρατήσαι παρά το ειωθός 60 μαθητάς, εξ ων πέντε απετέλουν την δ^ην τάξιν, πέντε την γ^ην, τέσσαρες την β^αν και εξ την α^ην εκ δε των υπολοίπων τεσσαράκοντα, οκτώ απετέλουν την προκαταρκτικήν, οι δε λοιποί τριάκοντα και δύο το Νηπιαγωγείον της Κοινότητος, ει έξεστιν ειπείν.

Οι πάντες εν γένει ευφυείς, επιδεκτικοί μαθήσεως, αναλόγως της καταστάσεως της Σχολής αρκούντως και ικανώς κατηρτισμένοι τα κυριώτερα μαθήματα διδασκόμενοι. Ότι ιδία εξέπληξέ με ην το μέγα ενδιαφέρον και αγωνία ούτως ειπείν απάντων των κατοίκων μεθ' ων οι δεί λαιοι ενεσί και μετ' εγκαυχήσεως επί τη ιδιαζούση προς αυτούς ενδείξει ευνοίας και πατρικής μερίμνης του φιλομούσου ημών Μητροπολίτου (Ο Κωνστάντιος είχε ιδιαίτερη αδυναμία στους κατοίκους του Μόκρου. Χαρακτηριστική είναι η επιστολή του στις 15/8/1904: «όλα τα χωριά και τους χριστιανούς μας αγαπώμεν, αλλά το Μόκρον και τους Μοκριώτες περισσότερον, δια τούτο και θέλομε το σχολείον χρόνον με τον χρόνον να πηγαίνει εμπρός.....Σας συμβουλεύω να ζητήσετε καλόν δάσκαλον από την Μητρόπολιν».) εξαποστείλαντος εκείσε επί τούτω εξελεγκτικήν Επιτροπείαν, ης το έτερον μέλος εκ Γρεβενών ετύγχανε, παρηκολούθουν σιγηλότατοι τας εξετάσεις, άτε ουδέποτε άλλοτε από της ιδρύσεως της Σχολής τοιαύτης επισήμου τελετής τυχόντες! Το μόνον δυσάρεστον, όπερ παρετήρησα, η μη φοίτησις μαθητριών εν τη Σχολή τη και άλλου βοηθού δεομένη.

Κατά τα άλλα βαίνουσι καλώς και εκ του διδασκάλου ον πληρώνουσιν περί τας εννέα λίρας εν ω ηδύναντο προσενεγκείν πλείω άτε των πόρων της Σχολής κατά τας καταθέσεις αυτών τούτων εις τριάκοντα σχεδόν λίρας ανερχομένων μένουσιν ευχαριστημένοι. Εν τέλει μετά το πέρας των εξετάσεων αίτινες ικανώς παρετάθησαν, εξήρας δι' ολίγων μου λέξεων την πατρικήν του Σεβασμιωτάτου μέριμναν ου μην αλλά και υπεκκαύσας εν μέρει των προς τα γράμματα ζήλον αυτών, απήλθον εκείθεν υπό το κράτος καλών εντυπώσεων, ευχηθείς αυτοίς τα βέλτιστα.

Επί τούτοις ασπαζόμενος μετά σεβασμού την δεξιάν υμών, διατελώ της Υμ. Αιδεσιμότητος τέκνον φίλον.

Χαρίσιος Γ. Βαλσαμόπουλος

Εν Σερβίοις τη 2^α Ιουνίου 1903».

Το 1905 το Προξενείο μας στην Ελασσόνα, ταυτόχρονα με την απογραφή του πληθυσμού, έκαμε και απογραφή των σχολείων που λειτουργούσαν στα χωριά και στις πόλεις της δικαιοδοσίας του. Σύμφωνα με την απογραφή εκείνη στο Μόκρο(Λιβαδερό) λειτουργεί Γραμματοδιδασκαλείο με δάσκαλο τον Κωνσταντίνο Μπλάνα του σχολείου Δεσκάτης Ελασσόνας με 21 μαθητές. Στην  Α΄ τάξη φοιτούσαν 4 μαθητές, στη Β΄ 6. στη Γ΄ 5 και στη Δ΄ 6 μαθητές.

Σε εκκλησιαστικά λειτουργικά βιβλία βρίσκουμε πληροφορίες ότι δάσκαλοι στο χωριό υπήρξαν οι : 1) Βασίλης (1869), παιδί του παπά-Γιάννη από το Δέλνο(Τριγωνικό), Παναγιώτης Γεωργ. Μπασιάς (1872) από το Μεταξά, 3) Μίχος (1881), 4) Χρήστος (17 Ιανουαρίου 1887), 5) Παναγιώτης (5 Μαΐου 1892), 6) Κων/νος Μαλ...Λουτριώτης (23-4-1898 ως 23-4-1900),  7) Ζήνων Βασιλείου (1903) από το Λυκούδι Ελασσόνας, με 60 μαθητές  στο νηπιαγωγείο και το Δημοτικό.

Το 1906 υπάρχουν 50 μαθητές κι ο δάσκαλος παίρνει ετήσια αμοιβή 20 λίρες.

Η σαφήνεια των πληροφοριών, ιδιαίτερα κατά την περίοδο που άρχισε να λειτουργεί το σχολείο, μαρτυρεί ότι και το Λιβαδερό υπήρξε τόπος της εθνικής αλλά και θρησκευτικής σύγκρουσης που εκδηλώθηκε εκείνη την εποχή με αφορμή τα γεγονότα της βουλγαρικής εξαρχίας.

Κατάλογος Επιτυχόντων

1895        γραμματοδιδασκαλείο        μαθητές    25

1902                 »                                       »           25

1902                 »  (αρρεναγωγείο)          »           30   δάσκαλοι 1

1907          Δημοτικό σχολείο                   »          50  δάσκαλοι 1, δαπάνες για συντήρηση 20 λίρες.

Η ατελής και υποτυπώδης αυτή λειτουργία της εκπαίδευσης παρατάθηκε ως το 1912, οπότε ελευθερώθηκε η Μακεδονία από τους Τούρκους. Από τότε λειτουργεί σχολείο, κάτω από τον έλεγχο και την εποπτεία του Κράτους. Όμως η απόδοση δεν ικανοποιεί. Η φοίτηση των μαθητών στο σχολείο δεν είναι τακτική και ο αριθμός των μαθητών που αντιστοιχεί σε κάθε δάσκαλο είναι μεγάλος. Κατά περιόδους υπάρχει  μόνο ένας δάσκαλος για όλες τις ηλικίες των παιδιών.

Με τη φροντίδα του κράτους άρχισε να λειτουργεί οργανωμένο σχολείο μετά τη Μικρασιατική Καταστροφή και μάλιστα ως πρώτος δάσκαλος φέρεται ο Αλέξης Παπακωνσταντίνου από τη Ραιδεστό της Προποντίδας, σημερινό Tekirdag.

Το πρώτο σχολείο λειτούργησε στην είσοδο του χωριού, στη θέση που σήμερα βρίσκεται το σπίτι του Γεωργίου Αντωνογιάννη.

Το πρώτο κτίριο του δημόσιου Δημοτικού Σχολείου έγινε στο Μεσοχώρι(πλατεία), σήμερα ανακαινίζεται και θα χρησιμοποιηθεί ως αίθουσα πολλαπλών χρήσεων.

Πολλοί μαθητές με την παρακίνηση και προτροπή των δασκάλων τους, μετά την αποφοίτησή τους από το Δημοτικό, ακολουθούν το δρόμο για τη Δευτεροβάθμια Εκπαίδευση και από κει για τα Ανώτερα και Ανώτατα εκπαιδευτικά ιδρύματα.

Βέβαια τα πράγματα γι' αυτούς δεν ήταν καθόλου εύκολα. Έπρεπε να μείνουν στα Σέρβια κάτω από δύσκολες συνθήκες. Οι μικροί μαθητές 2, 3 ή και περισσότεροι πολλές φορές νοίκιαζαν σπίτια στα Σέρβια. Έπρεπε να σπουδάζουν και ταυτόχρονα να συντηρούν μόνοι τους του σπίτι. Προμήθειες έστελναν οι γονείς (φαγητό, ξύλα) με το λεωφορείο της γραμμής κάθε Δευτέρα. Εκείνοι οι μαθητές πολλές φορές μιλούν για τις δύσκολες συνθήκες κάτω από τις οποίες τελείωσαν τη Β/θμια Εκπαίδευση. Κι όμως πολλοί από αυτούς κατάφεραν και μπήκαν σε ανώτερες και ανώτατες σχολές και πρόκοψαν.

Το 1964 χτίστηκε καινούριο κτίριο που λειτουργεί ως τις μέρες μας, στη δυτική έξοδο του χωριού. Την περίοδο 1998/99 η μείωση των μαθητών οδήγησε την πολιτεία σε υποβιβασμό του σχολείου σε 5/θέσιο, με κίνδυνο να φτάσει ακόμα και σε 4/θέσιο. Σήμερα λειτουργεί ως 6/θέσιο με 7^ο δάσκαλο και 60 μαθητές, αριθμός που φαίνεται να είναι σταθερός τα τελευταία χρόνια. Τα δύο τελευταία έτη είναι Ολοήμερο.  Με τη φροντίδα του ντόπιου διευθυντή Τσιόκανου Φώτη, κατά την τελευταία δεκαετία έφτασε να διαθέτει εκτός των κανονικών αιθουσών και αίθουσα Πληροφορικής, Μουσικής, γραφείο διευθυντή, δανειστική βιβλιοθήκη, γυμναστήριο, κεντρική θέρμανση, νέες τουαλέτες, λυόμενη θεατρική σκηνή κ. ά.. Βρίσκεται σε οικόπεδο των 6,3 στρεμμάτων και καλύπτει τα λειτουργικά του έξοδα από την κρατική επιχορήγηση και την ενοικίαση ενός αγροτεμαχίου 8 στρεμ. Στη θέση «Τσιαΐρια» και ενός χερσολίβαδου επίσης 8 στρεμ. στη θέση «Σείστρα».

ΔΗΜΟΤΙΚΟ ΣΧΟΛΕΙΟ

Στοιχεία ως τον Οκτώβρη του 2004

ΣΧΟΛΙΚΟ ΕΤΟΣ	ΑΡΙΘΜΟΣ ΜΑΘΗΤΩΝ
1947-48	91
1949-50	240
1950-51	126
1954-55	262
1955-56	271
1956-57	292
1957-58	304
1958-59	285
1959-60	281
1960-61	296
1961-62	283
1962-63	284
1963-64	313
1964-65	300
1965-66	290
1966-67	269
1967-68	260
1968-69	274
1969-70	277
1970-71	286
1971-72	281
1972-73	278
1973-74	277
1974-75	275
1975-76	289
1976-77	268
1977-78	253
1978-79	237
1979-80	222
1980-81	227
1981-82	191
1982-83	182
1983-84	167
1984-85	168
1985-86	-
1986-87	-
1987-88	-
1988-89	112
1989-90	105
1990-91	98
1991-92	89
1992-93	86
1993-94	79
1994-95	71
1995-96	65
1996-97	63
1997-98	63
1998-99	54
1999-00	50
2000-01	58
2001-02	59
2002-03	55
2003-04	52
2004-05	57

Από το 1956-68 λειτούργησε και Νυχτερινό Σχολείο

ΝΥΧΤΕΡΙΝΟ ΣΧΟΛΕΙΟ

ΣΧΟΛΙΚΟ ΕΤΟΣ	ΑΡΙΘΜΟΣ ΜΑΘΗΤΩΝ
1956-57	16
1957-58	16
1961-62	20
1963-64	41
1964-65	32
1966-67	1
1967-68	1

ΔΑΣΚΑΛΟΙ ΠΟΥ ΠΕΡΑΣΑΝ ΑΠΟ ΤΟ ΔΗΜΟΤΙΚΟ ΣΧΟΛΕΙΟ ΛΙΒΑΔΕΡΟΥ

Στοιχεία ως τον Ιούνιο του 2009

ΟΝΟΜΑΤΕΠΩΝΥΜΟ	ΣΧΟΛΙΚΟ ΕΤΟΣ
Παρμακλής Στέφανος	1964-1973
Παγιεράκη Γιασεμή	1964-1965
Χρυσανθοπούλου Θ.	1964-1965
Γαλερός Ελευθέριος	1964-1965
Κωτίδης Δημήτριος	1964-1965
Παλιτράκη Παρασκευή	1966-1967
Σιταρίδης Γεώργιος	1966-1967
Σταθόπουλος Χαράλαμπος	1966-1975
Παππάς Κωνσταντίνος	1966-1967
Τολιάδης Σωκράτης	1966-1967
Μαρκογιαννάκης Γεώργιος	1970-1972
Μπατσίλας Δημήτριος	1970-1972
Πετάση Ευαγγελία	1970-1972
Ουτατζή Ελευθερία	1970-1972
Κουτάντου Μαρία	1970-1972
Γκόγκα Σταυρούλα	1972-1976
Κατσικαλάκη Ευαγγελία	1972-1976
Ιωαννίδης Παύλος	1972-1973
Βελισσάρης Γεώργιος	1972-1973
Κλεισιάρη Θεοδώρα	1972-1973
Κούτσιανου Ιωάννα	1972-1973
Δημάκη Ευαγγελία	1972-1974
Αναγνώστου Αβέρωφ	1973-1975
Δαντίδου Δέσποινα	1973-1974
Καλαμπούκας Απόστολος	1973-1974
Παπαδοπούλου Παναγιώτα	1974-1975
Έξαρχου Ελένη	1974-1975
Γεωργάκη Αγγελική	1974-1977
Γιολδάσης Ιωάννης	1975-1976
Ασιμή Σπυριδούλα	1975-;
Χατζής Παντελής	1975-;
Καραγώγος Θεόδωρος	1975-; *έλλειψη πρακτικών
Παπαπέτρος Δημήτριος	1976-;
Παϊπάης Γεώργιος	1976-;
Φωτάκης Κων/νος	1976-;
Τόκης Θεοτόκης	1979-1983
Παπαθανασίου Δημήτριος	1979-1985
Σακκομήτρος Χρήστος	1979-1982
Κοντοτάσιου Αναστασία (Ευαγγελία;)	1979-1981
Αγγέλου Αλεξάνδρα	1979-1981
Κυριακίδου Άρτεμη	1979-1981
Παπαδόπουλος Δημήτριος	1979-1980
Μπάλαλα Άννα	1979-1982
Αντωνίου Αικατερίνη	1979-1981
Δημητρίου Αριστοτέλης	1980-1981
Θεοχάρη Ελένη	1981-1982
Γιαχανατζή Καλλιόπη	1981-1982
Χαρίτου Μαρία	1981-1991
Τσικούρα Δήμητρα	1981-1982
Χαλκιά Αικατερίνη	1981-1982
Λυγούρα Ουρανία	1981-1982
Γκαντάρας Χαράλαμπος	1981-1982 και 1985-1987
Μπεκιάρης Γεώργιος	1982-1983
Μπόλης Κων/νος	1982-1991
Μπαλασούλη Αικατερίνη	1982-1984
Βολιώτου Ελένη	1982-1983
Ριζούλης Στέφανος	1983-1984
Φετάκη Ελένη	1983-1984
Σπαπής Αθανάσιος	1984-1986
Πατούνα Θεοδώρα	1984-1985
Μπατσίλα Βάια	1984-1985
Χύτα Ιωάννα	1985-1986
Ματούλη Ερμιόνη	1985-1986
Τζικούλης Αθανάσιος	1986-1989
Γκέκας Ευάγγελος	1986-1987
Παπαευθυμίου Νικόλαος	1986-1987
Αμανατίδης Αναστάσιος	1987-1988
Γκαλίτσιος Θεόδωρος	1987-1989
Βέττα Βάια	1987-1997
Νίκου Αικατερίνη	1988-μέχρι σήμερα
Τιουτιούλη Ευθαλία	1988-1989
Τζιόκας Φώτιος	1989-1990
Τσιόκανος Φώτιος	1989-μέχρι σήμερα
Τζιώτα Χάιδω	1989-1992
Γκαντούνας Ηλίας	1990-1991
Πολύση Ελένη	1991-1992
Φρύδας Ιωάννης	1991-1992
Στραβοκώστα Δέσποινα	1992-1994
Κουβεντάρης Γεώργιος	1992-1994
Τζήκα Ευαγγελία	1992-1993 και 1995- ως σήμερα
Γιαννούλας Γεώργιος	1993-1996
Παπαθανασίου Βασίλειος	1994-1995
Ευαγγέλου Ελένη	1994-1995 και 2001-2002
Τσακνάκης Ηλίας	1995-1996
Καραΐσκου Ασπασία	1995-1996
Σαπουνάς Αγησίλαος	1996-1997
Γκούμα Κερασούλα	1996-1997
Παπατζέλου Αναστασία	1997-1998
Σίσκου Θεοφανώ	1997-1998
Κιοσέ Πολυξένη	1997-1998
Κωστάκης Αθανάσιος	1997-1998
Χαλούλη Ευγενία	1998-2001;
Αργύρη Βασιλική	1998-2000
Κουκώλη Μαρία	1998-1999
Γκουτζιαντάμη Βίκυ	1999-2001
Σαμσιάρας Γεώργιος	2000-2001
Τζήκας Μιχαήλ	2000-2003
Καραστέργιος Χρήστος	2001-2003
Μίτιλη Γεωργία	2002-2003
Παντώστης Ζήσης	2002-2005
Μπουλουμπάση Κατερίνα	2003-2004, 2006-2007
Καραμήτσιος Γεώργιος	2003-2007
Βασιλειάδου Αλεξάνδρα	2003-2005 2007-2008
Μυσίδου Λαμπρινή	2004-2007
Τσόλη Αναστασία	2004-2005
Στίκος Γεώργιος	2005-2009
Μπλιούμη Ελένη	2005-2006
Καρασίμου Αθηνά	2006-2008
Γαρυφαλόπουλος Τριαντάφυλλος	2007-2009
Γκουτζιομήτρου Ελευθερία	2007-2008
Εξάρχου Μαριλένα	2007-2008
Παπακωνσταντίνου Αρετή	2007-2008
Τριανταφύλλου Χαρίκλεια	2008-2009
Μάτσια Χριστίνα	2008-2009
Κουκάκη Αρετή	2008-2009

ΕΙΔΙΚΟΤΗΤΕΣ

(Ελλειπή Στοιχεία)

ΟΝΟΜΑΤΕΠΩΝΥΜΟ	ΕΙΔΙΚΟΤΗΤΑ	ΣΧΟΛ. ΕΤΟΣ
Βίτκος Νικόλαος	Καθ.Φ. Αγωγής	1996-1997 & 1998-2000;
Πατσιούρας Αστέριος	Καθ.Φ. Αγωγής	1997-1999;
Σεραφείμ Τάκης	Καθ.Φ. Αγωγής	1997-1998
Ιακωβάκης Δημήτριος	Καθ.Φ. Αγωγής	2000-2001
Παπαμαργαρίτης Βασίλ.	Καθ. Αγγλικής	2000-2001
Ντελή Ελευθερία	Καθ. Αγγλικής	2001-2002
Βαρνάς Γεώργιος	Καθ.Φ. Αγωγής	2001-2004
Ζαφειρόπουλος Χαρίλ.	Καθ. Αγγλικής	2002-2003
Σερέτη Φανή	Καθ. Αγγλικής	2003-2004
Κανάλης Κυριάκος	Καθ.Φ. Αγωγής	2004-
Παναγιώτου Βάιος	Καθ.Φ. Αγωγής	2005-2006, 2007-2009
Τέτος Αστέριος	Καθ.Φ. Αγωγής	2004-2006
Ιωάννα	Καθ. Αγγλικής	2006-
Ζωγράφου Σοφία	Καθ. Αγγλικής	2006-2007
Κυρατζής Αντώνης	Καθ.Φ. Αγωγής	2006-2007
Κατερίνα
.............  Λιάνα	καθ.Γερμανικής	2007-2009
Συνδουκά Λιάνα	καθ. Αγγλικής	2008-2009

 

ΟΛΟΗΜΕΡΟ ΣΧΟΛΕΙΟ
(ΑΠΟΓΕΥΜΑΤΙΝΟ ΩΡΑΡΙΟ)
Έτος πρώτης λειτουργίας του σχολείου ως Ολοήμερο το 2003-04
ΟΝΟΜΑΤΕΠΩΝΥΜΟ	ΕΙΔΙΚΟΤΗΤΑ
Γαλανόπουλος Κώστας	Καθ. Φ. Αγωγής
Σινάνη Γεωργία	Καθ. Αγγλικής
Κουτσάκη Γεωργία	Καθ. Φ. Αγωγής
Καραπέτσας Φώτιος	Μουσική
Γεωργανάκης Γεώργιος	Νέες Τεχνολογίες
Αρβανίτης Γεώργιος	Νέες Τεχνολογίες
Κώτσιος Κων/νος	Καθ. Φ. Αγωγής